From Azhdahak by Bahram Beyzai

ای شب! تو سیاه تر از هر شب دیگری
و دلی دیدم سیاه تر از سیاهی تو

و تازیانه ای سخت بلند
بگونه ی ماری دهان گشوده
و دهانی به سوی من گشوده

من بنگریستم
از پس تیرگی درد
و یامای پادشاه را دیدم که هشیار بود
بر من بنگریست، ژرف، و هشیار بود
اینک او مست هشیاری خود بود
و از شانه های من سرخ ترین خون من برآمده بود
تازیانه بود و تن، و تن زیر تازیانه بود

آنک زمین بخفت و آسمان به خواب رفته بود
و اینک در همه ی این گیهان به خواب رفته ی خاموش
تنها من اژدهاک با درد خود بیدار مانده بودم
و سرخ ترین خون من 
تنها آتش روشن در این دشت خاموش بود

Translation From Persian

Oh, night! Thou art darker than any other night,

And I saw a heart darker than your darkness.

And a tall and hard whip,

Like an open-mouthed serpent,

And a mouth opened towards me.

I beheld

Beyond the darkness of pain

And I saw Yama the king, wide awake,

Gazing deeply and soberly at me.

Lo, he was drunk from awareness,

And my reddest blood emerged from my shoulders.

There was a whip and a body, and a body under the whip,

The earth was sleeping, and the sky was asleep,

And in this whole world, everything had fallen into a silent slumber,

Only I, Azhdahak (the dragon), remained awake with my pain,

And the reddest blood of mine,

Was the only burning fire in this silent desert.